Τον περασμένο Νοέμβρη στην Θεσσαλονίκη, περπατώντας στην παραλία πέτυχα το ΠΦ/Α Λυκούδης, όπου υπηρέτησα 9 μήνες. Νόμιζα ότι είχε παροπλιστεί. Ήταν σχεδόν συγκινητικό... Παρά το γεγονός ότι όσο βρισκόμουν εκεί δεν έβλεπα την ώρα να φύγω για την "στεριά", συχνά σκέφτομαιεκέινες τις μέρες (ακόμη και τις δύσκολες)κάπως νοσταλγικά... Είμαι σίγουρος ότι οι κληρούχες με καταλαβαίνετε...
Είναι, τελικά, τρομερό το πώς μερικά πράγματα δεν τα ξεπερνάμε ποτέ Και δεν εννοώ ότι δεν τα ξεπερνάμε επειδή μας αφήνουν τραύματα, αλλά γιατί μερικές εμπειρίες δεν μπορείς παρά να τις θυμάσαι ευχάριστα. Προσωπικά πέρασα μία μάλλον βολική θητεία 19 μηνών σε ένα πλοίο της κακιάς ώρας. Επαγγελματικά, ο στρατός μάλλον με κατέστρεψε, έχασα πολύτιμο χρόνο, πήρα πολλά κιλά, κατέστρεψα τη μέση μου… πλην όμως… αφενός γνώρισα τον ως άνω Σ/ΚΣΤΗ [Τ/ΠΒ] και αφετέρου… έχω μια ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου για τα όσα μου συνέβησαν στο πλοίο. Ενδεικτικά αναφέρω ότι φορούσα κανονικά το ΤΑΠ μήνες μετά την απόλυσή μου. Και, παρόλο που πιστεύω ότι, καλώς ή κακώς, οι άνθρωποι που ΔΕΝ έχουν την εμπειρία του στρατού [π.χ. οι γυναίκες] δεν μπορούν να καταλάβουν γιατί μας αρέσει τόσο πολύ κάτι που παράλληλα βρίζουμε ως χάσιμο χρόνου… το ΤΑΠ αυτό το πήρε μία γυναίκα. But it’s ok. Εγώ της το έδωσα. Και συμβολίζει πολλά. Και δεν μετανιώνω. Προετοιμασία εξόδου… Θa σας δω αύριο το πρωί. Ελπίζω να έχετε μάθει την πασχαλινή προσευχή, γιατί… έχω βαρεθεί κάθε μέρα να βγαίνω εγώ και να ξελασπώνω για ολόκληρο πλοίο, επειδή έκανα το λάθος να σπουδάσω για δύο χρόνια Θεολογία, εντάξει;
Πολύ πιο νέος από εσάς κύριοι 02 Γ' ΕΣΣΟ με 19210 και χαίρομαι που βρήκα τα συγκεκριμένα σχόλια.Νόμιζα ότι ήμουν τρελός που έχω ακόμη πολύ έντονες σκηνές από το ηρωικό Φ/Γ Αιγαίον.Είχα την τύχη να είμαι σε τετράμηνη SNFM με περιπολίες σε ανατολική Μεσόγειο και πολύ ωραία λιμάνια (Τουρκία,Τυνησία,Σικέλια,Κροατία).Χαλάλι οι 100 πλεύσιμες.Πριν το ταξίδι όλοι βάζαν βύσμα να φύγουν.Που να ήξεραν...Δεν ήθελα να γυρίσω,μακάρι να κρατούσε κι άλλο.Καλό βράδι,να στε καλά!!!!
11 Comments:
This comment has been removed by a blog administrator.
Χαιρετώ το Π/Φ Αριάδνη!
Από Φ/Γ Αιγαίο,
Σ/ΚΣΤΗΣ (ΗΝ/ΡΕ) Α.Σ. (ΑΜ04260), 98Στ
Τον περασμένο Νοέμβρη στην Θεσσαλονίκη, περπατώντας στην παραλία πέτυχα το ΠΦ/Α Λυκούδης, όπου υπηρέτησα 9 μήνες. Νόμιζα ότι είχε παροπλιστεί. Ήταν σχεδόν συγκινητικό...
Παρά το γεγονός ότι όσο βρισκόμουν εκεί δεν έβλεπα την ώρα να φύγω για την "στεριά", συχνά σκέφτομαιεκέινες τις μέρες (ακόμη και τις δύσκολες)κάπως νοσταλγικά...
Είμαι σίγουρος ότι οι κληρούχες με καταλαβαίνετε...
by the way, Α.Μ.04258 (έρχεται σακούλα!)
Θα βρέξει αποψε :-)
Είναι, τελικά, τρομερό το πώς μερικά πράγματα δεν τα ξεπερνάμε ποτέ Και δεν εννοώ ότι δεν τα ξεπερνάμε επειδή μας αφήνουν τραύματα, αλλά γιατί μερικές εμπειρίες δεν μπορείς παρά να τις θυμάσαι ευχάριστα. Προσωπικά πέρασα μία μάλλον βολική θητεία 19 μηνών σε ένα πλοίο της κακιάς ώρας. Επαγγελματικά, ο στρατός μάλλον με κατέστρεψε, έχασα πολύτιμο χρόνο, πήρα πολλά κιλά, κατέστρεψα τη μέση μου… πλην όμως… αφενός γνώρισα τον ως άνω Σ/ΚΣΤΗ [Τ/ΠΒ] και αφετέρου… έχω μια ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου για τα όσα μου συνέβησαν στο πλοίο. Ενδεικτικά αναφέρω ότι φορούσα κανονικά το ΤΑΠ μήνες μετά την απόλυσή μου. Και, παρόλο που πιστεύω ότι, καλώς ή κακώς, οι άνθρωποι που ΔΕΝ έχουν την εμπειρία του στρατού [π.χ. οι γυναίκες] δεν μπορούν να καταλάβουν γιατί μας αρέσει τόσο πολύ κάτι που παράλληλα βρίζουμε ως χάσιμο χρόνου… το ΤΑΠ αυτό το πήρε μία γυναίκα. But it’s ok. Εγώ της το έδωσα. Και συμβολίζει πολλά. Και δεν μετανιώνω. Προετοιμασία εξόδου… Θa σας δω αύριο το πρωί. Ελπίζω να έχετε μάθει την πασχαλινή προσευχή, γιατί… έχω βαρεθεί κάθε μέρα να βγαίνω εγώ και να ξελασπώνω για ολόκληρο πλοίο, επειδή έκανα το λάθος να σπουδάσω για δύο χρόνια Θεολογία, εντάξει;
Ν/Της [Τ/ΠΒ] αμ 13 722, 01Β, Π/Φ ΑΡΙΑΔΝΗ
P.S. thanx 4 the memory flashback
Μπηκα να δω που με προλαβες για τον θηλασμο και έπεσα πάνω σε αυτο.
Προσώπικα ακομα αντηχει στ' αυτιά μου "Αρχ/στης ***** με 205 τηλέφωνο"
:D
Πολύ πιο νέος από εσάς κύριοι 02 Γ' ΕΣΣΟ με 19210 και χαίρομαι που βρήκα τα συγκεκριμένα σχόλια.Νόμιζα ότι ήμουν τρελός που έχω ακόμη πολύ έντονες σκηνές από το ηρωικό Φ/Γ Αιγαίον.Είχα την τύχη να είμαι σε τετράμηνη SNFM με περιπολίες σε ανατολική Μεσόγειο και πολύ ωραία λιμάνια (Τουρκία,Τυνησία,Σικέλια,Κροατία).Χαλάλι οι 100 πλεύσιμες.Πριν το ταξίδι όλοι βάζαν βύσμα να φύγουν.Που να ήξεραν...Δεν ήθελα να γυρίσω,μακάρι να κρατούσε κι άλλο.Καλό βράδι,να στε καλά!!!!
Καλησπέρες κι από εμένα (αν και κάπως καθυστερημένα..) χαίρομαι πολύ που βρήκα αυτά τα σχόλια, αφού έχω κι εγώ έντονες αναμνήσεις από το Αριάδνη!
Είμαι λίγο πριν από εσάς '97Δ Ναύτης ΓΚ.
Οι αναμνήσεις εκτός από έντονες και πολλές! ΠΕΑΚ στον Ν.Κρήτης, ασκήσεις, πετρελεύσεις εν πλω και πολλά ακόμα!
Πάντος το καλύτερο γυμνάσιο ήταν στις δεξαμενές φόρτου :)
94Γ 80718 Η/Τ ΔΦ
Post a Comment
Subscribe to Post Comments [Atom]
<< Home