Χάλασε!

Εμπνευσμένος από το τελευταίο άρθρο του αρκούδου , καταθέτω κι εγώ μια μικρή τεχνο-related ιστορία που μου έλεγε ένας φίλος τις προάλλες. Η μητέρα του φίλου μου του Τ. λοιπόν αγόρασε ένα νέο κινητό. Φυσικά δεν είχε ιδέα πώς να το χρησιμοποιήσει, και έκατσε ο Τ. και της έδειξε τα βασικά. Για πλάκα όμως, και χωρίς βέβαια να της το πεί, άλλαξε και το "κείμενο υποδοχής", αυτό που σου βγάζει στη μάπα όταν το ανάβεις (βλ. "Πόπη", "Γειά σου ματάκια μου...", "Σ'αγαπώ ζουζούνι μου" και άλλα τέτοια χαριτωμένα). Ο Τ. όμως, που η έμπνευση ποτέ δεν ήταν το αδύνατό του σημείο, της έβαλε σαν κείμενο υποδοχής μια μόνο λέξη: "Χάλασε!".

Το παίρνει λοιπόν η μάνα του, το ανοίγει το πρωί της επόμενης μέρας για πρώτη φορά, όλη υπερηφάνεια, και βλέπει αμέσως στην οθόνη να γράφει "Χάλασε!". Μεγάλη απογοήτευση, τι στο καλό, τώρα το πήρα, χαλασμένο μου το δώσανε;

Παίρνει λοιπόν αμέσως τηλέφωνο την εταιρεία, και ζητάει τεχνική υποστήριξη.
-Παρακαλώ, πείτε μου.
-Ε, ναι γειά σας, πήρα ένα καινούργιο τηλέφωνο, δεν το έχω ούτε μια μέρα, και χάλασε.
-Δηλαδή, τι παρουσιάζει;
-Που να ξέρω εγώ;...
[Παύση]
-Δεν καταλαβαίνω κυρία μου, λέτε ότι το τηλέφωνό σας είναι χαλασμένο. Τι σας κάνει να το πιστεύετε αυτό;
-Έτσι λέει!
-Έτσι λέει ποιός;;;
-Το τηλέφωνο!!!
[Πάλι παύση]
-Τι εννοείτε;
-Το άνοιξα, και λέει "Χάλασε!" στην οθόνη.
[Τρίτη παύση, ελαφρός εκνευρισμός]
-Κυρία μου, σας διαβεβαιώ ότι ακόμα κι αν έχει χαλάσει, ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ να γράφει "Χάλασε"...
-Ε αφού έτσι γράφει, το κρατάω μπροστά μου τώρα και το κοιτάω
[ΠΟΛΥ μεγάλη παύση...]
...

Τέλος πάντων, το τηλεφώνημα δεν κατέληξε πουθενά, όπως καταλαβαίνετε, αλλά όταν το διηγήθηκε στον Τ. η μητέρα του, διαμαρτυρόμενη για την ασχετοσύνη και ανικανότητα των υπαλλήλων τεχνικής υποστήριξης της εταιρείας, νομίζω χρειάστηκε ηλεκτροσόκ για να σταματήσει να γελάει και να πάρει ανάσα.